818 sayılı Borçlar Kanununda yer verilmeyen, “b. Çalışmanın en­gellenmesi durumunda” kenar başlıklı yeni bir maddedir.

Tasarının tek fıkradan oluşan 467 nci maddesinde, işçinin çalışma­sının engellenmesi durumunda, işverenin ücret ödeme borcu düzenlenmektedir.

Maddenin birinci cümlesine göre, işçiyi aralıksız biçimde çalıştı­ran işveren, şu iki durumda, ona ücretini ödemekle yükümlüdür:

1. İşverenin, işçi tarafından sözleşmeye uygun olarak kendisine sunulan ürünü kabulden kaçınması. Burada, Tasarının 412 nci maddesi­nin birinci cümlesindeki, işverenin alacaklının temerrüdüne ilişkin düzenlemenin, evde hizmet sözleşmesi bakımından özel bir uygulaması söz konusudur.

2. İşçinin kişiliğinden kaynaklanan sebeplerle ve kusuru olmaksı­zın çalışmasının engellenmesi. Meselâ, işçinin kusuru olmaksızın tutuk­lanmasında veya hastalanmasında olduğu gibi. Tasarının, genel hizmet sözleşmesine ilişkin 392 nci maddesinin birinci cümlesinde, işverenin kusuruyla, işçinin işgörme edimini yerine getirmesinin engellemesi söz konusu olduğu hâlde, evde hizmet sözleşmesine ilişkin 467 nci madde­sinde ise, işverenin kusurundan değil, işçinin kişiliğinden kaynaklanan ve kendi kusuru olmaksızın çalışmasının engellenmesi söz konusudur.

Maddenin ikinci cümlesine göre, yukarıda belirtilenler dışında ka­lan diğer durumlarda, işçi çalışamazsa, işveren ona ücret ödemekle yü­kümlü olmayacaktır. Başka bir ifadeyle, işverenin ücret ödeme yüküm­lülüğü, maddenin birinci cümlesinde sayılan iki durumla sınırlıdır.

Maddenin düzenlenmesinde, kaynak İsviçre Borçlar Kanununun 353b maddesi göz önünde tutulmuştur.

Alt Komisyonca, Tasarının 467 nci maddesinin kenar başlığında geçen “durumunda” ibaresi, Tasarının diğer madde kenar başlıklarında olduğu gibi, “hâlinde” ibaresi ile değiştirilmiş ve madde Komisyonu­muzca da bu şekliyle kabul edilmiştir.