818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 457 nci maddesini karşılamaktadır. Tasarının tek fıkradan oluşan 555 inci maddesinde, havale tanımlanmaktadır. 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 457 nci maddesinin kenar başlığında kullanılan "A. Tarifi" şeklindeki ibare, Tasarıda "A. Tanımı" şeklinde değiştirilmiştir.

818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 457 nci maddesinde havalenin bir "akit" olarak nitelendirilmesi, teknik bakımdan hatalı bulunduğu için, Tasarı'da yapılan tanımda havalenin bir "hukukî işlem" olduğu belirtilmiştir. Gerçekten, havale bir sözleşme olmayıp, çifte yetkilendirme içeren bir hukukî işlemdir.

Her ne kadar maddede yapılan tanımda, havalenin konusunu para veya kıymetli evrak ya da başka misli bir eşyanın oluşturabileceği belirtilmişse de, uygulamada havalenin konusunu genellikle paranın oluşturduğu göz önünde tutularak, Tasarıda "havale ödeyicisi" teriminin kullanılmasında bir sakınca görülmemiştir.