Somut olayda, davalı tarafından şoför olarak çalışmakta olan davacının iş sözleşmesinin işverence feshedildiğinin görüldüğü, davalı Bakanlığının asli işinin, davacının yapmış olduğu işin mahiyeti, davalılar arasındaki 22/d usulü sürücülü araç kiralama hizmeti alımına ait sözleşme dosyadaki diğer bilgi ve belgelerle birlikte göz önünde bulundurulduğunda, davalı Bakanlık ile davalı şirket arasındaki hukuki ilişkide muvazaanın unsurlarının oluşmadığı, asıl işveren-alt işveren ilişkisi kurulduğunun anlaşıldığı, bu nedenle mahkemece davalılar arasındaki hukuki ilişkinin muvazaaya dayandığına ilişkin tespitinin isabetli olmadığı, mahkemece davacının işe iadesine karar verilmesi yerinde olmakla birlikte davalı Bakanlıktaki işe iadesine karar verilmesinin hatalı olduğu, dava dilekçesindeki talebin de davalı şirket nezdinde işe iade olduğu, davalılar arasındaki ilişkinin muvazaaya dayanmadığının anlaşılmasına göre; davacının işine iadesine ve iş güvencesi tazminatlarından davalıların müştereken ve müteselsilen sorumluluğuna karar verilmesi gerekirken mahkemece yazılı şekilde hüküm kurulmasının hatalı olduğu-