Davacı taraf, "DİSNELLA" ve "TAHONELLA" markalı ürünlerde siyah ve kırmızı kompozisyonunun kullanıldığını, markaların sonunun "-ella" ibaresiyle bitmesinin, kavanoz şekli ve beyaz tırtıklı kavanoz kapağı tercihinin, ürünlerin üzerinde kullanılan etikette yer alan unsurların kompozisyonu gibi nedenlerden dolayı davalılar markalarının iltibas derecesinde benzerlik arz ettiğini iddia etmiş ise de; davacı markalarının asıl unsuru olan NUTELLA kelimesi de, davalı markasının esas unsuru olan TAHONELLA ve DİSNELLA kelimelerinin de anlamlı bir kelime olmadıkları, türetilen markaların sonu ELLA ibaresi ile bitmekteyse de; markada yer alan harflerin gerek görünüş gerekse okunuş bakımından markaları farklılaştırdığı, yine markalarda yer alan süt, üzerinde krem çikolata sürülmüş ekmek, bıçak fındık ve fındık bitkisini ifade eden yeşil yaprak görsellerinin kimsenin tekeline verilemeyecek tali, tanımlayıcı unsurlar olduğu, ambalaj içerisinde sunulan ürünlerin görüntülerinin ve niteliklerinin ambalaj üzerinde ifade edilmesinin yaygın bir uygulama olduğu, hatta pazarlama açısından da gerekli bulunduğu, davaya konu Disnella ürün ambalajı ve Tahonella ürün ambalajı olarak kullanılan kavanoz üzerinde .............. tescil no'lu davacı markasının özgün kısmını oluşturan içe doğru eğim şeklinde bir eğim bulunmadığı anlaşılmakla ve markalara bütüncül bir bakış açısı ile bakıldığında markalar arasında iltibas riskinin bulunmadığının görüldüğü, keza ilk derece mahkemesinin de denetime elverişli bilirkişi raporundaki tespitlerle uyumlu şekilde aynı kanaate vardığı ve davanın reddine karar verdiği, hal böyle iken, bölge adliye mahkemesince hatalı değerlendirme ile markalar arası iltibas riskinin bulunduğu kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesinin doğru olmadığı-