Davacı alacaklı vekili, 04.08.2010 tarihinde yapılan hacze konu mahcuzların borçluya ait olduğunu, muvaazalı bir devir işlemi yapıldığını belirterek, İİK'nun 99.maddesine dayalı olarak 3. kişinin istihkak iddiasının reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı 3.kişi vekili; takibin danışıklı yapıldığını, amacın müvekkili şirkete ait malların ele geçirilmesi olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı borçlu,usulüne uygun dava dilekçesi tebliğine karşın duruşmalara katılmamış ve cevap vermemiştir.
Mahkemece yapılan ilk yargılama sonucunda, davanın kabulüne ilişkin verilen karar, davalı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay .... Hukuk Dairesi’nin 24.6.2014 tarih ve 2014/ 91 Esas 2014/ 9867 Karar sayılı ilamı ile; takip konusu alacağın gerçek olmadığı tasarrufun iptali davası ile sabit olduğundan, alacaklı tarafından açılan davanın ön koşul yokluğundan reddi gerekirken davanın kabulüne karar verilmesinin doğru olmadığından bahisle karar bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyularak davanın ön koşul yokluğu nedeni ile reddine karar verilmiş, karar davacı alacaklı vekili ve davalı 3.kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, alacaklının İİK’nun 99. maddesine dayalı istihkak iddiasının reddi istemine ilişkindir.
1- Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderacatına, Mahkemece bozma gereklerine uygun biçimde hüküm verildiğine göre davacı alacaklı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan, davalı 3.kişinin ise tüm temyiz itirazlarının reddine;
2- Davacı alacaklı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarına gelince; istihkak davasının dinlenebilmesi için diğer dava koşullarının yanında takip konusu alacağın gerçek bir alacak olması gerektiğinden bahisle davanın önkoşul yokluğundan reddine karar verildiğine göre, davalı yararına maktu vekalet ücreti takdiri gerekirken nispi vekalet ücreti takdir edilmesi doğru değil ise de yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
8. HD. 15.06.2017 T. E: 2015/10332, K: 9147