Eşlerden biri, ortak hayat sebebiyle kişiliği, ekonomik güvenliği veya ailenin huzuru ciddî biçimde tehlikeye düştüğü sürece ayrı yaşama hakkına sahiptir.
Birlikte yaşamaya ara verilmesi haklı bir sebebe dayanıyorsa hâkim, eşlerden birinin istemi üzerine birinin diğerine yapacağı parasal katkıya, konut ve ev eşyasından yararlanmaya ve eşlerin mallarının yönetimine ilişkin önlemleri alır.
Eşlerden biri, haklı bir sebep olmaksızın diğerinin birlikte yaşamaktan kaçınması veya ortak hayatın başka bir sebeple olanaksız hâle gelmesi üzerine de yukarıdaki istemlerde bulunabilir.
Eşlerin ergin olmayan çocukları varsa hâkim, ana ve baba ile çocuklar arasındaki ilişkileri düzenleyen hükümlere göre gereken önlemleri alır.
II. Müşterek hayatın tatili:
EMK. 162 - «Karı kocadan her biri, müşterek hayatın devamı yüzünden, sıhhati, şöhreti veya işinin terakkisi ciddî surette tehlikeye düştüğü müddetçe, ayrı bir mesken edinebilirler.
Boşanma veya ayrılık dâvası ikame edildikten sonra, karı kocadan her biri, dâva devam ettikçe, diğerinden ayrı yaşamak hakkını hâizdir.
Karı kocadan biri talep eder ve ayrı yaşamak keyfiyeti haklı olursa, hakim, hangisi tarafından diğerinin iaşesi için, ne miktar muavenette bulunacağını tâyin eder.»