Davacı-karşı davalı erkeğe kusur olarak yüklenen "Eşini rahatsızlandığında ailesinin yanına gönderip arayıp sormadığı" vakıasına davalı-karşı davacı kadının süresinde ve usulüne uygun şekilde dayanmadığı, bu sebeple bu vakıanın erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği, mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışları nedeniyle boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davacı-karşı davalı erkeğin yine de tam kusurlu bulunduğu- Gerçekleşen ve mahkemece de kabul olunan davacı-karşı davalı erkeğin boşanmaya sebebiyet veren bağımsız konut temin etmeyerek eşini ailesi ile yaşamaya zorladığı vakıasının kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder nitelikte olmadığı, Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi koşullarının davalı-karşı davacı kadın lehine gerçekleşmediği-