Vakfın dağıldığının tespitine ilişkin açılan davalarda, Türk Medeni Kanunu Hükümlerine Göre Kurulan Vakıflar Hakkında Tüzüğün 30. maddesi gereğince, Vakıflar Genel Müdürlüğü’nün dava hakkında yazılı düşüncesinin alınması gerektiğinin düşünülmemesinin, 5737 sayılı Vakıflar Yasası’nın 27. ve Vakıflar Tüzüğü’nün 19. ve 22. maddeleri uyarınca, vakfın dağılması halinde tasfiye kurulunun oluşumu ile borçlarının tasfiyesinden arta kalan mal ve haklarının nereye devredileceği konusunda bir karar verilmemiş olmasının, davacı vakıf yargılama harçlarından muaf olmadığı halde, dava sebebiyle kendisinden başvuru, peşin harcı ile karar ve ilam harcı alınmamasının doğru olmadığı-