İlke olarak, hukuken geçerli bir borç ilişkisinin bulunabilmesi için alacaklı ve borçlu olmak üzere iki tarafın varlığının aranacağı, bu ilkenin bir sonucu ise, alacaklısı ve borçlusu aynı olan bir borç ilişkisinin düşünülemeyeceği olduğu, aksi düşünce, bir kimsenin kendi alacağının borçlusu olması sonucunu doğuracağı, alacaklı ve borçlu sıfatının aynı kişide birleşmesine yol açan olayın hukuksal işlemden doğabileceği gibi kanundan da doğabileceği, birleşmenin söz konusu olabilmesi için alacak ve borcun aynı mal varlığına dahil olmasının gerekeceği, birleşmenin hukuki sonucu ise, alacak ve borcun kural olarak sona ermesi olacağı, birleşmenin yalnız asıl alacağı değil, ona bağlı fer’i hakları da sona erdireceği-