-
“1998 ve 1999 Tasarısı”ndaki Gerekçe
“Madde 469 - Madde vesayet makamında görevli kişilere karşı Devletin rücu davasına bakmaya, vesayet makamının bulunduğu yere en yakın asliye mahkemesinin yetkili olacağını belirtmektedir. Böyle bir hükme kanunda ihtiyaç vardır. Zira vesayet makamında görevli kişilerin, hâkim olarak bulundukları yerde bu davanın görülebileceğini kabul etmek isabetli bir çözüm olamaz. Buna karşılık, tazminat davaları ve diğer rücu davaları vesayet makamının bulunduğu yerdeki asliye mahkemelerinde görülebilecektir.”
-
“1984 Tasarısı”ndaki Gerekçe
‘Madde 393 - Madde, vesayet makamında görevli kişilere karşı devletin rücu dâvasına bakmaya, vesayet makamının bulunduğu yere en yakın asliye mahkemesinin yetkili olacağını belirtmektedir. Böyle bir esasa kanunda ihtiyaç vardır. Zira vesayet makamında görevli kişilerin, hâkim olarak bulundukları yerde bu dâvanın görülebileceğini kabul etmek isabetli bir çözüm olamaz.
Buna mukabil, tazminat dâvaları ve diğer rücu dâvaları vesayet makamının bulunduğu yerdeki asliye mahkemelerinde görülecektir.’:
“IV. Görev ve yetki
Madde 393 - Devletin vesayet makamında görevli kişilere karşı rücu dâvasına bakmaya, vesayet makamının bulunduğu yere en yakın asliye mahkemesi yetkilidir.
Vesayetle ilgili tazminat ve diğer rücu dâvaları vesayet makamının bulunduğu yer asliye mahkemesinde görülür.”