• «1998 ve 1999 Tasarısı»ndaki Gerekçe

     «Madde 704 - Yürürlükteki kanunun 632 nci maddesini karşılamaktadır.

    Madde kenar başlığıyla birlikte arılaştırılmak suretiyle yeniden kaleme alınmıştır. (2) numaralı bendine, bağımsız ve sürekli hakların taşınmaz sayılabilmesi için, ‘tapu kütüğünde ayrı sayfaya kaydedilmiş olma’ unsuru eklenmiştir. Maddenin (3) numaralı bendine 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu ile getirilen yeni bir taşınmaz konusu olan ‘Kat mülkiyeti kütüğüne kayıtlı bağımsız bölümler’de burada taşınmaz mülkiyetinin konusunu oluşturan varlıklar arasına alınmıştır. Yürürlükteki maddenin (3) numaralı bendinde yer alan ‘Madenler’, ayrı bir kanunla özel bir rejime tâbi tutulmuş olduğundan maddeden çıkarılmıştır.»



  • «1984 Tasarısı»ndaki Gerekçe:

     

    ‘Madde 627 - Madde, yürürlükteki kanunun 632. madde-sini karşılamaktadır.

    Yürürlükteki metnin üçüncü bendinde yer alan «madenler» özel bir kanunda özel bir rejime tâbi tutulmuş olduğundan, maddeden çıkartılmıştır. Buna mukabil üçüncü bende, Kat Mül-kiyeti Kanununa göre taşınmaz niteliğinde olan «bağımsız bö-lümler» konulmuştur.’:

     

    «A. Taşınmaz mülkiyetinin konusu

    Madde 627 - Taşınmaz mülkiyetinin konusu şunlardır:

    1. Arazi,

    2. Tapu kütüğünde ayrı sahifeye kaydedilen bağımsız ve devamlı haklar,

    3. Kat mülkiyeti kütüğüne kayıtlı bağımsız bölümler.»


  • «1971 Tasarısı»ndaki Gerekçe:

     

    «Genel Düşünceler:

    Taşınmaz mülkiyeti bahsi, Medenî Kanunumuzun en önemli bahislerinden biridir. Medenî Kanundan önce dahi gerek Arazi Kanununda, gerek Mecellenin birçok hükümlerinde ve gerek bazı fıkıh esaslarında, gayrimenkul hukuku gayet geniş ve etraflı bir şekilde düzenlenmiş bulunuyordu. Eski kanunnamelerin birçok bölümleri bu bahse tahsis edilmişti. Bundan başka memleketimizde tapu sicili uygulanmağa başladıktan sonra çıkarılan birçok kanun ve kanunu mukavakkatler, taşınmaz hukukunun çeşitli yönlerini düzenliyordu. Kısacası Tür-kiye’de taşınmaz hukuku, Medenî Kanundan önce çok etraflı düzenlenmiş olmakla birlikte, çok da dağınık bir halde idi. Me- deni Kanun taşınmaz hukukunu, önemine nispetle kısa fakat esaslı ve prensibe bağlı maddeler içinde, sistemli olarak düzenlemiş ve bu hukuka bir yön vermiştir. Medenî Kanundan sonra çıkarılmış olan Tapu Kanunu ve Tapu Sicili Tüzüğü de bu hukuk dalını esaslı bir düzene bağlamıştır. Bununla beraber taşınmaz hukuku çok yönlü bir hukuk dalıdır. Ormanlar, madenler, yeraltı suları, otlaklar, vakıf taşınmazlar gibi ayrı ayrı özellikleri bulunan hususlar özel kanunlarla düzenlenmiştir. Bütün bunlardan başka memleketimizde 1965 den beri kat mülkiyeti uygulandığından bu konuda Kat Mülkiyeti Kanunu gibi özel bir yasa vardır. Medenî Kanundaki taşınmaz hukukunu ve kurallarını düzenlerken bütün bu özel yasalarla, gerektiği yerlerde bağlantı kurmak zorunluğu olduğu için, taşınmazlar hukukuna ait kı-sım, Medenî Kanunun en önemli ve yeniden düzenlenmesi en güç olan kısmıdır. Bundan başka Yargıtayın çeşitli içtihatlarını, özellikle içtihadı birleştirme kararlarını gözönünde bulundurmak, bunlarda konulmuş olan bazı prensipleri Medenî Kanuna aktarmak gerekmektedir. İşte bütün çalışmalar bu kısa izahatın ışığı altında yapılmıştır.»

    *

    ‘1) Terim ve ifade: Bu bölümün başlığında -yukarıki maddelerde olduğu gibi- «iktisap» yerine «edinilme» ve «mevzu» ye- rine «konu» «zâyi» yerine «kaybedilme» terimleri konulmuş-tur. Maddenin birinci cümlesinde bugün yürürlükte bulunan metindeki (yerinde sabit olan şeyler) deyimi kaldırılarak, İsviçre aslında olduğu gibi (taşınmaz eşya) deyimi bir terim olarak kabul edilmiştir. Ağaçlar, yere betonla tespit edilmiş telgraf direkleri gibi eşya (yerinde sabit olan şeyler)den olduğu halde, başlı başına bir taşınmaz mülkiyetine konu olamazlar. Bu ne-denle, yürürlükteki metinde bulunan yukarıki tavsif sakıncalıdır. Bu maddenin iki numaralı bendinde bazı hakların müs-takil ve daimi olmak üzere tapu kütüğüne ayrıca kayıt olunabileceği anlamı çıkmaktadır. Oysa Medenî Kanunumuz müstakil ve daimi hakları açıkça belirlemiştir. Bu sebeple «müstakil ve daimi olmak üzere ayrıca kayıt edilen haklar» yerine, daha doğru olarak «tapu kütüğüne ayrıca kayıt olunan bağımsız ve sürekli haklar» denilmesi, elbette daha doğru ve İsviçre aslına daha uygundur.

    2) Biçim değişikliği: Bu maddeye bir üçüncü bent eklenmiş ve şimdiki üç numaralı bent dört numaralı bent durumuna gelmiştir. Üçüncü bendin eklenmesinin gerekçesi aşağıda «hü-küm değişikliği» kısmında belirlenmiştir.

    3) Hüküm değişikliği: 23.6.1965 tarih ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu, birinci maddesinde tanımlanmış olan ba-ğımsız bölümler üzerinde bağımsız mülkiyet hakkı kabul etmiş ve böylece Medenî Kanunumuzun, binaların üzerinde bulunduğu toprağın mütemmin cüz’ü olduğu hakkındaki prensibinden ayrılmış bulunduğu için taşınmaz mülkiyetinin konusunu düzenliyen 632 nci madde tedvin edilirken, bu özel mülkiyet türünün konusu olan bağımsız bölümlerin de bu madde de gösterilmesi gerekli idi. Bu nedenle ön tasarıda 632 nci maddeye bir üçüncü bent eklenmiş ve yeni duruma göre bu maddedeki eksiklik böylece tamamlanmıştır. Bundan başka madenler için özel bir Maden Kanunu çıkarılmıştır. Bu kanun pek çok noktalarında Medenî Kanun hükümlerinden ayrılmaktadır. Bu ne-denle tasarının dördüncü bendi olan eski üç numaralı bende bir ekleme yapılarak «özel yasa hükümleri saklı olmak üzere ma-denler» denilmiştir.’:

     

    «A. Konusu

    Madde 632 - Taşınmaz mülkiyetinin konusu, taşınmaz eşyadır. Bu yasaya göre taşınmaz eşya şunlardır:

    1- Toprak,

    2- Tapu kütüğüne ayrıca kayıt olunan bağımsız ve sürekli haklar,

    3- Özel yasaya göre kat mülkiyetine konu olan bağımsız bölümler,

    4- Özel yasa hükümleri saklı olmak üzere, madenler.»