-
«1998 ve 1999 Tasarısı»ndaki Gerekçe
«Madde 352 - Yürürlükteki Kanunun 278 inci maddesinden ifadesi sade-leştirilmek suretiyle aynen alınmıştır.»
-
“1984 Tasarısı”ndaki Gerekçe
‘Madde 269 - Madde, yürürlükteki Kanunun 278. maddesini karşılamaktadır. Yürürlükteki metinden farklı olarak Tasarıda hâkimin müdahalesi «ana babanın vazifelerini yapmadıkları»nın anlaşılması şartına münhasır olmaktan çıkarıl-mış ve müdahalenin tarzı açıklanmıştır. Hâkim, alacağı bilgilere göre gerekli görürse, kanunda kendisine tanınan diğer yetkileri kullanacaktır.’:
«A. Yönetim
I. Genel olarak
Madde 269 - Ana baba, velâyetleri devam ettiği sürece çocuğun mallarını idare hakkına sahip ve bununla yükümlüdürler.
Hâkim, malların türü ve önemi ile ana babanın kişisel durumlarına göre gerekli gördüğü hâl ve zamanlarda onlardan bilgi ve hesap vermelerini isteyebilir.»
-
“1971 Tasarısı”ndaki Gerekçe
Altıncı ayırımın Medenî Kanunumuzdaki başlığı (çocuk malları) dır. Halbuki bundan maksat, İsviçre Medenî Kanu-nunun Almanca metninde açık olarak belirtildiği gibi çocuğun malvarlığı üzerinde ana babanın haiz olduğu haklardır. Bu sebeple başlık ona göre değiştirilmiştir. Yukarıda 269 uncu maddenin gerekçesinde belirtildiği gibi (malvarlığı) kavramı içine yalnız alacaklar ve haklar değil, borçlar da girdiği cihetle, ana babanın malları yönetme ödevi ve borçları zamanında ödeyerek herhangi bir tazminat istemine meydan vermeme ödevleri böy-lece daha açık bir şekilde manâlandırılmış bulunmaktadır.
‘1) Terim ve ifade: Terimler Anayasa’ya ve öteki madde-lere uydurulmuş, ifade sadeleştirilmiştir.
2) Biçim değişikliği: 278 inci maddenin şimdi yürürlükte olan metni birbirinden ayrı üç kuralın bir tek madde içerisinde, cümleler halinde ifadelendirilmesi şeklindedir. Oysa bunlar ayrı ayrı nitelikte olduğundan madde İsviçre aslında olduğu gibi, üç ayrı fıkra haline konulmuştur.
3) Hüküm değişikliği: 278 inci maddenin birinci fıkrasın-da ana babanın çocuklarının malvarlığını yönetme hususunda yalnız hakları değil ödevleri de vardır. Bu sebeple bu yönetmenin, velâyetin gerektirdiği bir ödev olduğu hususu da, İsviçre aslına uygun olarak maddede belirtilmiştir.
İkinci fıkraya bazı önemli işlemlerde vasîlik katının ona-mının şart olduğuna dair bir kayıt eklenmiştir. Yurdumuzun çeşitli yerlerinde görülen birçok suistimallerin ve bazı ana baba-lar tarafından çocuk mallarının haber edilmesinin önüne geçilmesi amacıyla konulan bu kayıtlar ve sınırlamalar, memleket gerçeklerine uygundur. Bunların dışında, maddenin üçüncü fıkrasında yargıcın başkaca müdahele hakları aynen alıkonul-muştur.’:
«A. Yönetme.
I. Genel olarak.
Madde 278 - Ana baba, velâyetleri süresince, o çocuğun mallarını yönetme hakkını haiz ve bununla ödevlidirler.
Ana baba, kural olarak, gerek hesap vermek, gerek teminat göstermekle yükümlü değildirler; şu kadar ki, çocuğa ait taşınmazların başkasına geçirimi veya bunlar üzerinde bir aynî hak kurulması veya ana paranın devri ve yatırımı için vasîlik katının onamını almak zorundadırlar.
Ana ve baba ödevlerine aykırı davranırlarsa vasîlik katı-nın ayrıca el atma hakkı saklıdır.»