«Madde 222- Madde İsviçre Medenî Kanununun 200 üncü maddesini karşılamaktadır. Burada eşlerin mallarının, edinilmiş mallardan mı yoksa kişisel mallardan mı olduğu hususunda doğacak uyuşmazlıklarda ispat yükü düzenlenmiştir.

Maddenin birinci fıkrasında genel ispat yükü ile ilgili bir kural tekrarlanmakta, belli bir malın eşlerden birinin kişisel mülkiyetinde olması yani kişisel malı olduğu iddiasında bulunan kişinin bunu ispat etmesi gerektiği ifade edilmektedir. Bu kişi, eşlerden biri olabileceği gibi üçüncü kişi de olabilir.

Maddenin ikinci fıkrası paylı mülkiyet lehine bir karine öngörmüştür. Buna göre bir malın eşlerden birinin mülkiyetinde olduğu iddia edilir ve fakat bu husus ispat edilmezse, bu malın eşlerin paylı mülkiyetinde olduğu kabul edilecektir. Burada getirilen karine kesin olmayıp, diğer eş bu karineyi çürüterek, çekişme konusu malın paylı mal değil, kendi mülkiyetinde olduğunu kanıtlayabilir.

Aynı şekilde, maddenin üçüncü fıkrasında da, bir eşin tüm mallarının aksi kanıtlanıncaya kadar edinilmiş mal sayılması yönünde bir karine getirilmiştir. Bu durumda eş bu malın edinilmiş mal değil kişisel mal olduğunu iddia ederse, birinci fıkradaki kural gereğince bunu bizzat ispatla yükümlü olacaktır. Bunu ispat edemediği takdirde ise söz konusu mal eşlerin edinilmiş malı sayılacaktır.»

‘Madde 184- Yürürlükteki kanunda bu maddeyi karşı-layan bir hüküm yoktur. Maddenin birinci fıkrasına göre, aynen mal ayrılığında olduğu gibi, belirli bir malın kendi mülkiyetinde olduğunu iddia eden eş, Medenî Kanunun 6. maddesi uyarınca bunu ispatla yükümlüdür. Aksi ispat edilmediği takdirde o mal eşlerin paylı mülkiyetinde sayılır.

Maddenin ikinci fıkrasında evlilik müessesesinin menfaati için, evlilik birliğinin devamı süresince bir eşin paylı mülkiyette bulunan maldaki payı üzerindeki tasarruf hakkı tahdit edilmiştir.

Eşlerden birine ait olan bir malın o eşin kişisel malı mı yoksa edinilmiş malı mı sayılacağı üçüncü fıkrada düzenlenmiş ve aksi ispat edilinceye kadar o malın edinilmiş mal sayılacağı karine olarak kabul edilmiştir.’:

«D. İspat

2) Genellikle

Madde 184- Belirli bir malın eşlerden birinin mülkiye-tinde olduğunu iddia eden, bunu ispatla yükümlüdür. Eşlerden hangisine ait olduğu ispat edilemeyen mallar onların paylı mülkiyetinde sayılır.

Evliliğin devamı süresince eşlerden hiçbiri diğerinin rıza-sı olmaksızın, kendi payı üzerinde tasarrufta bulunamaz.

Bir eşin bütün malları aksi ispat edilinceye kadar e-dinilmiş mal sayılır.»