“Tasarının 486 ncı maddesinde yer alan ”ihtiyati" kelimesi “ihtiyatî” şeklinde yazılmıştır."

 “Madde 486 - Yürürlükteki Kanunun 430 uncu maddesini karşılamaktadır. Arılaştırılmak suretiyle yeniden kaleme alınmıştır. Önceki maddelerde olduğu gibi, bu madde de ”sulh mahkemesi" yerine “vesayet makamı” deyimi kullanıl-mıştır."

 “... Yürürlükteki kanunun 430 uncu maddesine göre, vesayet makamı olan sulh mahkemesi vasiyi tutuklatabilir ve mallarını haczettirebilir. Vesayet makamı vasinin mallarını doğ-rudan doğruya kendi kararıyla haczedebilmelidir. Zira haczi icra dairelerinden veya başka mahkemeden isteme zorunluğu bulunursa bu işlem gecikebilir, suistimallere ve mal kaçırmalara imkân ve fırsat sağlanmış olabilir ve vesayet altına alınanın hakları tehlikeye düşebilir. Bu sebeple maddede vesayet makamının gerekirse muhtemel zararı gözönünde bulundurarak vasinin mallarına ihtiyati haciz koyabileceği belirtilmiştir. Yürürlükteki metinde ”ica-bında tevkif ..... ettirebilir" denilmektedir. Bu ifade ile vasilik makamı olan sulh mahkemesine bir direktif verilmemiştir. Bu eksikliği gidermek üzere Tasarıda, “tutuklanmasını isteyebilir” denilmek suretiyle bir kural değişikliği yapılmıştır. Böyle bir istem karşısında kalan ceza mercii suç unsurlarına bakarak bu istemi yerine getirebilir veya redde-debilir. Bu nokta medenî hukuku ilgilendirmediğinden maddeye bununla ilgili bir kayıt eklenmesi gerekli görülmemiştir."

‘Madde 410 - Madde, yürürlükteki kanunun 430. madde-sini karşılamaktadır. Hüküm değişikliği yoktur.’:

“3. Geçici tedbirler

Madde 410 - Gecikmesinde tehlike bulunan hallerde sulh hâkimi, vasiye geçici olarak işten el çektirip bir kayyım atayabileceği gibi, gerekirse muhtemel zararı gözönünde bulundurarak vasinin mallarına ihtiyatî haciz koyabilir ve tutuklanmasını da isteyebilir.”

‘1- Terim ve ifade: Terimler Anayasa’ya, Ceza Kanununa ve öteki maddelere uygun duruma getirilmiş, ifade sadeleşti-rilmiştir.

2- Biçim değişikliği, yoktur. Madde, aslında olduğu gibi bir tek fıkra halindedir.

3- Hüküm değişikliği: Bu maddenin yürürlükte bulunan metninin ikinci cümlesine göre vesayet makamı olan sulh mah-kemesi vasiyi tutuklatabilir ve mallarını haczettirebilir. Bu cümleye açıklık vermek ve bu kuralı etkili halde uygulanabilir bir duruma koymak gerekmektedir. Bu sebeble cümlede bazı değişiklikler yapılmış (haciz) ile (tutuklama) durumları birbirinden ayrılmıştır. Şöyle ki: vesayet makamı vasinin mallarını doğrudan doğruya kendi kararıyla haczedebilmelidir; zira haczi icra dairelerinden veya başka mahkemeden isteme zorunluluğu bulunursa bu işlem gecikebilir; suistimallere ve mal kaçırmalara imkân ve fırsat sağlanmış olabilir ve vesayetlinin hakları tehli-keye düşebilir. Bu sebeble maddenin birinci cümlesinde vesayet makamının (gerekirse mallara haciz koyabileceği) belirtilmek suretiyle bir kural değişikliği yapılmıştır. Tevkif durumuna gelince yürürlükteki metinde (icabında tevkif ..... ettirebilir) denilmektedir. Burada (icabında) denildiğine göre vasilik maka-mı olan sulh mahkemesine bir direktif verilmemiştir. Bu eksikliği gidermek üzere Tasarıda (ivedi durumlarda vasinin hemen tutuklanmasını isteyebilir) denilmek suretiyle bir kural değişikliği yapılmıştır. Böylece tutuklama işinin yetkili merciden, ancak ivedi durumlarda istenebileceği açıklanmıştır. Bu gibi bir istem karşısında kalan ceza mercii, suç unsurlarına bakarak, bu istemi yerine getirebilir veya reddedebilir. Bu nokta medenî hukuku ilgilendirmediğinden 430 uncu maddeye bununla ilgili bir kayıt eklenmesi gerekli görülmemiştir.’:

“3. Geçici tedbirler.

Madde 430 - Gecikmede tehlike varsa, vasilik makamı vasiye geçici olarak, işten el çektirebilir ve gerekirse mallarına haciz koyabilir; ivedi durumlarda vasinin hemen tutuklanma-sını da isteyebilir.”