«Madde 512 - Yürürlükteki Kanunun 459 uncu maddesini karşılamaktadır.

Birinci fıkra yürürlükteki birinci fıkra hükmünü aynen tekrar etmektedir. Ancak kenar başlık «Beyyine külfeti» yerine «İspat yükü» olarak değiştirilmiştir.

Maddenin ikinci fıkrası, birbirinden farklı iki konuyu düzenlemekte oldu-ğundan kaynak kanunun 479 uncu maddesine uygun olarak arılaştırılarak daha anlaşılır hâle getirilmiştir. Hüküm değişikliği yoktur.»

‘Madde 436 - Madde, yürürlükteki Kanunun 459. maddesini karşılamaktadır; kaynak İsviçre Medeni Kanununun 479. maddesine uygun olarak üç fıkra hâlinde düzenlenmiştir. Hü-küm değişikliği yoktur.’:

«III. İspat yükü

Madde 436 - Mirasçılıktan çıkarma, ancak mirasbırakan buna ilişkin tasarrufunda çıkarma sebebini belirtmişse geçerli olur.

Mirasçılıktan çıkarılan kimse itiraz ederse, belirtilen sebebin varlığını ispat, çıkarmadan yararlanan mirasçıya veya vasiyet alacaklısına düşer.

Bu ispat yükü yerine getirilmemiş veya çıkarma sebebi tasarrufta belirtilmemişse, mirasbırakanın yanılması söz konu-su olmadıkça tasarruf, mirasçının saklı payı dışında yerine getirilir.»

‘1) Terim ve ifade: Bu maddenin kenar başlığındaki ve metnindeki terimler, evvelce kabul edilmiş olan terimlere uydurulmuş «lehine vasiyet yapılan kimse» deyimi yerine, tek bir hukuk terimi olarak, kısaca «vasiyetli» terimi yerleştirilmiştir. Böylece bir vasiyet yapıldığı zaman bir yanda vasiyetçi, öte yanda vasiyetli ve ortada «vasiyet olunan şey» veya «vasiyet konusu» vardır. Bu maddenin ifadesi ayrıca sadeleştirilmiştir.

2) Biçim değişikliği: Madde İsviçre aslında olduğu gibi üç ayrı fıkra biçimine konulmuştur. Çünkü bunlardan herbiri ayrı bir kuralı kapsamaktadır. Bundan başka üçüncü fıkra, kendi içinde, iki cümleye ayrılmıştır. Çünkü yürürlükteki metinde bu fıkra oldukça müphemdir. Bunu açıklamak için, fıkranın son cümlesinde, yanılma yüzünden yapılan ölüme bağlı tasarrufla mirasçılıktan çıkarmanın geçersizliğine karar verileceği açık olarak belirtilmiştir.’:

«III. İspat yükü

Madde 459 - Mirasçılıktan çıkarma ancak, mirasbırakan buna ilişkin tasarrufunda çıkarma sebebini göstermişse geçerli olur.

Mirasçılıktan çıkarılan mirasçı, gösterilen sebebin gerçe-ğe aykırı olduğunu ileri sürerek itirazda bulunursa doğruluğu-nu ispat, çıkarmadan yararlanan mirasçıya veya vasiyetliye düşer.

Bu ispat edilmiş veya çıkarma sebebi tasarrufta göste-rilmiş ise bu tasarruf, ancak çıkarılan mirasçının dokunulmaz payı dışında kalan miras üzerinde geçerli olur; şu kadar ki mirasbırakan bu tasarrufu çıkarma sebebi hakkında düştüğü açık bir yanılma yüzünden yapmışsa, çıkarma büsbütün geçersiz olur.»