• «1998 ve 1999 Tasarısı»ndaki Gerekçe

     «Madde 526 - Yürürlükteki kanunun 473 üncü maddesini karşılamaktadır.

    Madde, 1984 tarihli Öntasarının 450 nci maddesinde kabul edildiği gibi, İsviçre Medenî Kanununun 493 üncü maddesine uygun olarak iki fıkra hâlinde ve arılaştırılmak suretiyle yeniden kaleme alınmıştır.

    İkinci fıkra ile vakfın, ancak tüzel kişilik kazanması içi gerekli yasal koşulların gerçekleştirilmesiyle doğmuş olacağı ifade edilmiştir. Bu hükümle, ölüme bağlı bir tasarrufla kurulması öngörülen vakfın, mirasın açılması anında değil, ancak bundan sonraki aşamalarda kurulmayı gerektiren yasal koşulların gerçekleşmesiyle tüzel kişilik kazanmış olacağı vurgulanmak istenmiştir.



  • «1984 Tasarısı»ndaki Gerekçe:

     

    ‘Madde 450 - Maddenin birinci fıkrası, yürürlükteki ka-nunun 473. maddesi hükmünün ifade düzeltmesi yapılarak tekrarından ibarettir.

    Kaynak İsviçre Medenî Kanununun 493. maddesi ve 903 sayılı Kanunla yürürlükteki Kanuna ilâve edilmiş olup tasarıya alınan hükümler gözönünde tutularak, maddeye «vakıf ancak kanun hükümlerine uyulmak şartıyle tüzel kişilik kazanır» tarzında ikinci fıkra ilâve edilmiştir.’:

     

    «G. Vakıf

    Madde 450 - Mirasbırakan, terekesinde tasarruf edilebilir kısmın tamamını veya bir bölümünü vakıf olarak bir amaca tahsis edebilir.

    Vakıf ancak kanun hükümlerine uyulmak şartıyle tüzel kişilik kazanır.»


  • «1971 Tasarısı»ndaki Gerekçe:

     

    ‘1) Terim ve ifade: 13.7.1967 gün ve 903 sayılı kanun «tesis» terimi yerine «vakıf» terimini koymuş bulunduğundan, Medenî Kanunumuzun bununla ilgili bütün maddelerinde oldu-ğu gibi burada da «vakıf» terimi kullanılmıştır. Daha doğrusu 473 üncü maddedeki «vakıf» sözü olduğu gibi bırakılmıştır. Öteki terimler, yukarıki maddelere uygun duruma getirilmiş, özellikle «tasarruf nisabı» yerine yukarıda 452 nci maddenin gerekçesinde ayrıntılarıyle belirtilen sebeplerle «tasarruf oranı» denilmiştir.

    2) Biçim değişikliği: Bizde birtek fıkrada ibaret olan bu maddenin aslı iki fıkradır ve ikinci fıkranın her nedense Medenî Kanuna alınması unutulmuştur. Medenî Kanun Komisyonu bu fıkradaki kuralı gerekli görerek ön tasarıya koymayı uygun bulmuştur; zira vakfın sadece vasiyetle kurulmuş olmayacağı, bunun geçerli olması için «Şahsın Hukuku Kitabındaki» kurallara uyularak meydana getirilmesi ve o suretle kurulması gerekeceği düşünülmüştür; özellikle tescilin yaptırılması lüzumludur. Eğer bu maddeye ikinci fıkra konulmamış olursa, sanki istisnai olarak, sadece vasiyetle ve hiç tescil yapılmaksızın bir vakıf kurulabileceği yolunda yanlış bir çözüm tarzına gidilebilir. İşte bu sebeple ikinci fıkra İsviçre Medenî Kanunun bu maddeyi karşılayan 493 üncü maddesinin ikinci fıkrasından aynen alı-narak bizim 473 üncü maddeye eklenmiştir.

    Birinci fıkraya gelince, mirasbırakanın kendi malvarlı-ğında tasarruf oranını teşkil eden kısmın vakıf olarak bir gayeye tah-sis edilebileceği, bu maddenin Almanca ve İtalyanca metinlerinde daha açık bir şekilde belirtilmiş olduğundan, bu maddenin uygulanmasında herhangi bir tereddüde yer kalmaması için bu fıkra aslına uygun olarak değiştirilmiştir.

    3) Hüküm değişikliği: Yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan gerekçe ile bu maddeye bir fıkra eklenerek metinde bir kural değişikliği yapılmıştır.’:

    «G. Vakıf

    Madde 473 - Mirasbırakan, malvarlığından tasarruf ora-nının tümünü veya bir bölümünü, vakıf olarak, herhangi bir gayeye tahsis edebilir.

    Bununla birlikte, vakıf ancak yasa kurallarına uygun bulunursa geçerli olur.»