• “1998 ve 1999 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     “Madde 685 - Yürürlükteki kanunun 620 nci maddesini karşılamaktadır.

    Madde, İsviçre Medenî Kanununun 643 üncü maddesi gözönünde tutulmak suretiyle arılaştırılarak yeniden kaleme alınmıştır. İsviçre Medenî Kanununun 643 üncü maddesinde olduğu gibi üç fıkra hâlinde düzenlenmiştir. Hüküm değişikliği yoktur.”



  • “1984 Tasarısı”ndaki Gerekçe:

     

    ‘Madde 608 - Madde, yürürlükteki kanunun 620. madde- sini karşılamaktadır; kaynak İsviçre Medenî Kanununun 643. maddesine uygun olarak üç fıkra hâlinde düzenlenmiştir. Hü-küm değişikliği yoktur.’:

     

    II. Tabiî semereler

    Madde 608 - Bir şeyin maliki, onun tabiî semerelerinin de malikî olur.

    Tabiî semereler, belli zaman aralıklarıyla meydana gelen ürünlerle bir şeyin tahsis edildiği amaca göre âdetlerin ondan elde edilmesini uygun gördüğü diğer verimlerdir.

    Tabiî semereler asıl şeyden ayrılıncaya kadar onun bütünleyici parçasıdır.


  • “1971 Tasarısı”ndaki Gerekçe:

     

    ‘1) Terim ve ifade: Bu maddenin gerek kenar başlığında ve gerek metnindeki “tabiî semereler” terimi yerine “tabiî ve-rimler” terimi konulmuştur; zira “meyva” anlamına gelen “semere”nin anlamı bu maddede, yalnız meyvalar değil, her türlü ürün ve verim olduğu için, bu son kelime, kavramı daha iyi belirtmektedir. Gerçi “verim” deyimi, iktisat dilinde “randı-man” anlamına gelmekte ise de, aynı deyimin hukuk dilinde, geniş anlamında “semere” karşılığı olarak kullanılmasında bir sakınca görülmemiştir. Nitekim halk dilinde “verimli tarla, ve- rimli ağaç, verimli kireç ocağı” deyimleri çok kullanılmaktadır. “Bölgesel töre” deyimi de, yukarıki maddenin gerekçesinde açıklandığı gibi “o yerin görüş ve anlayışına göre” anlamında anlaşılmalıdır.

    2) Biçim değişikliği: Üç müstakil kuralı kapsayan bu madde, aslında olduğu gibi, üç ayrı fıkra haline getirilmiştir. Bugün yürürlükte olan metinde bu madde üç cümleden oluşmuş bir tek fıkra halindedir ki, bu maddenin iyi anlaşılması ve yorumlanması bakımından sakıncalıdır.

    3) Hüküm değişikliği: Bu maddede belki de kural değişikliği niteliğini taşıyan bir ifade değişikliği yapılarak, ikinci fıkraya bir ibare eklenmiş ve böylece yürürlükteki metinde bulunan bir eksiklik almanca aslına göre tamamlanmıştır. Şöyle ki: Yürürlükteki metinde “tabiî semereler”in sanki sadece belirli zamanlarda meydana gelen ürünler olduğu biçiminde bir anlam taşımaktadır; oysa, bölgesel töreye yani o yerdeki öteden beri yerleşmiş olan görüş ve anlayışa göre, bir nesneden, özgülendiği yön bakımından elde edilen verimler, meselâ bir kireç ocağından çıkarılan kireç, bir taş ocağından çıkarılan taş, bir ürün, bir meyva, belirli zamanlarda doğan ve meydana gelen bir verim olmadıkları halde, bu madde anlamında “tabiî verim”dir. İsviçre Medenî Kanununun Almanca metninde bu iki kavram “Erzeugnisse” ve “Ertragniss” terimleriyle ifade olunmuştur ki, bunlardan birincisine “ürün”, ikincisine de sadece “verim” denilmesi uygun bulunmuştur. Böylece doğal verimler bakımından Me-denî Kanunun bu günkü metninde bulunan bir müphemlik ve karışıklığa meydan veren bir bulanıklık giderilmiş olmaktadır.’:

     

    II. Tabiî verimler

    Madde 620 - Bir eşyanın maliki, onun tabiî verimlerinin de malikidir.

    Tabiî verimler, belli zamanlarda meydana gelen ürünlerle, bir eşyadan, özgülendiği yolda devşirilmesi, bölgesel töreye göre, caiz olan verimlerdir.

    Tabiî verimler, asıl eşyadan ayrılıncaya değin onun bü-tünleyici parçasıdır.