Konut finansmanı amacıyla kredi, finansal kiralama ve benzeri finansal işlemlere esas ipotekle temin edilmiş alacakların tahsilatının hızlandırılabilmesi amacıyla, ipoteğin paraya çevrilmesi sürecinde icranın geri bırakılması hakkındaki talebin reddine ilişkin tetkik mercii kararını temyiz eden borçlunun, satışı durdurabilmesi için yatırması gereken teminat oranı takip konusu alacağın yüzde onbeşi nispetinden, yüzde kırkı nispetine artırılmıştır. Bu suretle, bu tür taleplerin kötü niyetli olarak kullanılmasının önlenmesi amaçlanmaktadır.   Temyiz talebinin reddedilmesi durumunda, merhunun takdir edilen ve kesinleşen değerinin alacağı karşılamaya yetmeyeceğinin anlaşılması halinde, kalan tutar, yatırılan teminattan karşılanacak, varsa teminatın kalan kısmı teminatı yatırana iade edilecektir.  

«İpoteğin paraya çevrilmesi talebi de, mahcuz malın paraya çevrilmesi talebinin husule getirdiği neticeleri, ezcümle gayrimenkulün ferağından men’i neticesini tevlit eder. Bu suretle bugünkü tatbikatımızda aksaması melhuz olan ve İsviçre hukukunda Nizamname hükmü ile bertaraf edilmiş bulunan nokta halledilmiştir.

Filhakika bugün, ipoteğin paraya çevrilmesi talebine rağmen, takip konusu gayrimenkul ferag edilmekte ve o zaman lehine ferağ yapılana yeni bir ödeme emri gönderilmesi icap ettiğinden, takibatın seyrine halel gelmektedir. İşte 149a maddesinin kabul ettiği esas bu neticenin artık husulüne imkan vermeyecektir.»

«İcranın geri bırakılması hakkında, ilamlı icradaki 33. maddenin 1, 2 ve 4. fıkraları uygulanacaktır. 38. maddenin 3. fıkrası burada uygulanmayacaktır; çünkü onun yerine 149a maddesinin 2. fıkrası hükmü geçmektedir. Tetkik merciinin icranın geri bırakılması talebinin reddine dair olan kararı temyiz olunduğu takdirde, takip konusu alacağın % 15’i nisbetinde teminat yatırılmadığı takdirde satış dahil hiçbir icra muamelesi durmayacaktır. Teminat yatırılarak temyiz yoluna gidilir ve temyizde haksız çıkılırsa, bu teminat ayrıca hükme hacet kalmaksızın alacaklıya tazminat olarak ödenecektir. Bu tazminatın ödenmesi tabiatıyla alacağın normal olarak işlemekte olan faizine halel getirmeyecektir. Böylece, hem kötüniyetli ve işi uzatmak gayesine matuf temyiz talepleri önlenmekte, hem de alacaklının bu yüzden uğrayacağı zarar telafi edilebilmektedir.»