-
“1998 ve 1999 Tasarısı”ndaki Gerekçe
“Madde 789 - Yürürlükteki kanunda bu maddeyi karşılayan bir hüküm yoktur. Kaynak İsviçre Medenî Kanununun tarla yolu, yaya veya araba geçidi gibi geçit hakları ile hayvan otlatma, hayvan sulama, tarlalara veya arkalara su alma gibi hakların özel olarak düzenlenmedikleri takdirde, bunların kanton hukukuna ve mahallî âdete göre belirleneceklerini öngören 740 ıncı maddesi, yürürlükteki kanunumuza alınmamıştır. Oysa, tarımsal özelliği ağır basan ülkemizde de sözü geçen hakların yerel âdetlere dayalı olarak, yaygın biçimde ortaya çıktığı bir gerçektir. Bu durum gözönüne alındığında, İsviçre Medenî Kanununun 740 ıncı maddesinin yürürlükteki kanuna alınmamış olması, bir eksiklik olarak ortaya çıkmaktadır. İşte bu eksikliği gidermek, özellikle ülkemizde de kendini gösteren bir ihtiyaca cevap vermek üzere, ülkemiz yapısına uygun düşecek şekilde, taraflar arasındaki anlaşmanın uzun süreden beri davasız ve iyiniyetli kullanım biçimini de kapsadığı kabul edilerek, ‘anlaşma veya özel kanun hükümleri, yoksa yerel âdet uygulanır.’ şeklinde kaleme alınarak, bu madde konulmuştur.”