• “1998 ve 1999 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     “Madde 1000 - Maddenin konu başlığı ‘Sicilin unsurları’ şeklinde düzel-tilmiştir.

    Kaynak Kanunun tapu tapu kütüğüne ilişkin 945, 946 ve 947 nci maddeleri dikkate alınarak maddenin kenar başlığı “Tapu kütüğü” olarak ifade edilmiştir.

    Maddenin birinci fıkrası, kaynak kanunun 945 inci maddesinin birinci fıkrası dikkate alınarak düzenlenmiştir. Böylelikle yürürlükteki kanunda yer verilmeyen, tapu sicili sisteminin temelini oluşturan ve taşınmaza sayfa açılması ilkesini belirleyen hükme maddede yer verilmiştir.

    İkinci fıkra, yürürlükteki kanunun 913 üncü maddesini karşılamaktadır.

    Üçüncü ve dördüncü fıkralar, kaynak kanunun 946 ncı maddesinde yer alan iki fıkrayı karşılamaktadır. Üçüncü fıkrada tapu kütüğünün ayrı sayfasına tescil edilecek aynî haklar belirtilmiş; dördüncü fıkrada ise, eklentilerin beyanlar sütu-nuna yazılmasına dayanak sağlanmış olmaktadır.

    Aynı malike ait taşınmazlara tapu kütüğünde ortak sayfa açılması hakkındaki beşinci fıkra, yürürlükteki kanuna alınmamış olan kaynak kanunun 947 nci maddesindeki hüküm örnek alınarak düzenlenmiştir.”



  • “1984 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     

    ‘Madde 918 - Maddenin ikinci fıkrası yürürlükteki kanu-nun 913. maddesini karşılamaktadır. Kaynak İsviçre Medeni Kanununun 945. maddesinin birinci fıkrasındaki tapu sicili sisteminin temelini ifade eden ve taşınmaza sahife açılması prensibini belirleyen hükme yürürlükteki kanunda yer verilmemiştir. Bu önemli hüküm, tasarıya ilave edilmiş ve kenar başlık buna göre düzenlenmiştir.’:

    3. Sicilin unsurları

    a. Tapu kütüğü

    Madde 918 - Her taşınmaz için tapu kütüğünde ayrı bir numara ile bir sahife açılır.

    Bir taşınmazın bölünmesi veya birden çok taşınmazın birleştirilmesi hâlinde uyulacak usul tüzükle belirlenir.”


  • “1971 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     

    ‘1) Terim ve ifade: Terimler yukarıya uydurulmuş, ifade açıklanmıştır.

    2) Biçim değişikliği: Madde, beş fıkra olarak, yeniden kaleme alınmıştır.

    3) Hüküm değişikliği: Yürürlükteki metnin 913 üncü maddesi, taşınmazların parsellenmesi veya parsellerin birleşti-rilmesi durumunda yapılacak işlemin belirlenmesini tüzüğe bırakmakla yetinmiş ve madde burada, boşlukta bir yama gibi kalmıştır. Oysa İsviçre Medeni Kanununda bu maddeyi karşı-layan 945 inci maddenin gerek kenar başlığına ve gerek metnine göre, madde tapu kütüğünü düzenlemekte ve arkasından gelen 946 ncı ve 947 nci maddeler dahi kütük yaprağına (sayfalarına) tescil ve kaydedilecek konuları ve ortak sayfa tesisi konusunu düzenlemektedir. Bunların Medeni Kanunda yer alması gerekli idi. Tüzüğe ancak tescil formalitelerine ilişkin ayrıntılar bırakı-labilir. Bu nedenle Medeni Kanun Komisyonu İsviçre Medeni Kanununun, vaktiyle bize alınmamış olan 946 ncı 947 nci maddelerinden ve 945 inci maddesinin birinci fıkrasından yararlanarak öntasarının 913 üncü maddesinin yeniden yazılmasını kararlaştırmıştır. Buna göre:

    Birinci fıkrada, her taşınmazın ana kütükte ayrı bir sayfaya kaydedileceği ve bunlara birbirini izleyen ayrı ayrı numaralar verileceği belirtilmiştir.

    İkinci fıkra, 935 inci maddenin bugünkü metninin, bazı ifade değişiklikleri ile aynıdır.

    Üçüncü fıkrada ve onun içine giren 1 inci, 2 nci ve 3 üncü bentler içinde, ana kütüğün her sayfasındaki sütunlara hangi hakların tescil edilmesi gerektiği belirtilmiştir.

    Dördüncü fıkrada eklentilerin ana kütüğe nasıl kayde-dileceği ve bunların ne suretle kütükten silineceği konusu dü-zenlenmiş bulunmaktadır.

    Bu maddenin en son fıkrası, ayni malike ait olan birden çok taşınmazın, malikin istemi üzerine ana kütükte aynı sayfada toplanabilmesi konusunu ve bunun hükümlerini düzenlemektedir; bu fıkra aynı malike ait ve ayrı ayrı tapuları bulunan bir çok tarlanın meselâ bir tek çiftlik teşkil etmek üzere birleştirilmesi durumunda önemli olmakta ve hele borç için ipotek edilmiş olan bu gibi taşınmazların bir tek kütük sayfasında birleştirilmesinin, alacaklıların teminat sağlamlığı bakımından önemi, azımsanmayacak kadar büyük bulunmaktadır. Böylece 913 üncü madde de, temel kütüklerden olan ana kütüğün esas kurallarının, tüzüğe bırakılması doğru olmayan çeşitli yönleri derli toplu bir kurala bağlanmakta ve Medeni Kanundaki büyük bir boşluk bu suretle doldurulmuş olmaktadır.

    Şunu da belirtmek gerekir ki, 913-913/D maddeleri genel kütükleri düzenleyici kurallar koymuştur. Genel kütükler şunlardır: 1) Ana kütük, 2) Kat mülkiyeti kütüğü 3) Yevmiye defteri, 4) Temel belgeler, 5) Tapu plânlarıdır. İşte 913-913/D madde-lerinde yani beş madde içinde bu temel kütükler daha doğrusu temel kütüğün unsurları düzenlenmiş bulunmaktadır. Bunların karşısında 913/E maddesi yardımcı kütüklere özgülenmiş bulunmaktadır.’:

    3. Tapu kütüğünün unsurları

    a) Ana kütük

    Madde 913 - Her taşınmaza ana kütükte bir sayfa ayrılır ve sayfa numaraları birbirini izler.

    Bir taşınmazın birden çok parsele ayrılmasında veya bir-den çok taşınmazın bir tek parsel olarak birleştirilmesinde uygulanacak usul, tüzükle belirlenir.

    Ana kütüğün her sayfasındaki özel sütunlara şunlar tescil edilir:

    1) Mülkiyet hakkı,

    2) Taşınmazlara ilişkin yükümlenim hakları ve taşınmaz yükümleri,

    3) Taşınmazlara ilişkin rehin hakları,

    Eklentiler, malikin istemi üzerine, tüzük uyarınca kütüğe kaydolunur; yapılan böyle bir kayıt ancak tapu kütüğünde hak sahibi olarak görülen bütün işlemlerin onayı ile veya yasa gere-ğince kütükten silinebilir.

    Aynı malike ait olan birden çok taşınmazın sınırları birbirine bitişik olmasa bile, malikin istemiyle, bunların kayıtları ana kütükte ortak bir sayfada toplanabilir. Bu sayfaya yapılan rehin tescilleri o sayfada bulunan bütün taşınmazları bağlar; aynı sayfada kayıtlı bu gibi  taşınmazlardan bir kısmı malikin istemi üzerine veya mahkeme karariyle o sayfadan çıkarılırsa, çıkarılan taşınmazlar üzerinde tescil edilmiş bulunan haklar saklı kalır.