• “1998 ve 1999 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     «Madde 457 - Yürürlükteki Kanunun 400 üncü maddesini karşılamaktadır.

    Ancak yürürlükteki metinden farklı olarak maddeye, vasinin ücretinin vesayet altındaki kişinin malvarlığından karşılanmasının mümkün olmadığı hâl-lerde bu ücretin Hazine tarafından karşılanması hükmü eklenmiştir. Vesayet altındaki kişinin malları yok ise, bu kişiye vasi bulmak ya da vasi bulunsa bile, kendisine ücret ödenmediği için vasinin işleri gereği gibi ifa etmek mümkün olmamaktadır. Bu sakıncaları gidermek üzere bu durumda vasinin ücretinin Hazine tarafından karşılanması kabul edilmiştir.»



  • “1984 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     

    ‘Madde 381 - Madde, yürürlükteki Kanunun 400. maddesini karşılamaktadır. Yürürlükteki metindeki “sulh mahkemesi” deyimi yerine “sulh hâkimi” deyimi konulmuştur.’:

     

    E. Vasinin ücreti

    Madde 381 - Vasi, vesayet altındaki kişinin mallarından karşılanmak üzere kendisine bir ücret verilmesini isteyebilir. Bu ücret, yönetimin gerektirdiği emek ve yönetilen malvarlığının geliri gözönünde tutulmak suretiyle her hesap dönemi için sulh hâkimi tarafından belirlenir.”


  • “1971 Tasarısı”ndaki Gerekçe

     

    ‘1) Terim ve ifade: Terimler öteki maddelere ve Ana-yasa’ya uygun duruma getirilmiş, ifade sadeleştirilmiştir.

    2) Biçim değişikliği, yoktur. Madde, yürürlükteki 400 üncü maddede olduğu gibi iki cümlelik bir tek fıkradan ibarettir.

    3) Hüküm değişikliği, yoktur.’:

                                        

    E. Vasinin ücreti.

    Madde 400 - Vasi, vesayetlinin mallarından kendisine bir ücret ödenmesini isteme hakkına sahiptir. Bu ücret, vasinin yönetim için harcadığı emeğe ve mallarının gelirine göre, her bir hesap dönemi için vasilik makamınca takdir olunur.”