Usulün 381 ve 388. maddelerinin emredici kurallardan olmalarına rağmen hükmün yokluğunu ortaya koyacak esaslı kaidelerden olmadığı, bu maddelerin bir mahkemenin kararının geçersiz kıldığına dair usul hukukunda bir hükmün mevcut olmadığı, bu durumda sadece temyiz sebeplerinin varlığından söz edilebileceği, hükmün yok sayılabilmesi için taraflara tebliğ edilen hükmün mahiyetinin, son duruşma zaptında belirtilmemiş olması gerekeceği, son duruşma tutanağına hükmün mahiyeti geçirilerek tefhim edilmişse artık ortada hukuken bağlayıcı bir hükmün varlığının kabulünde duraksama olmaması gerekeceği, buradan giderek mahkemece usule aykırı biçimde verilen Daire bozmasına uyma kararının davacı taraf yönünden usuli kazanılmış hak doğurmayacağı-