Garantörlük ilişkisi nedeniyle alacağın tahsiline ilişkin davada, davalı acenta olan şirketin prim aktarma borcunu yerine getirmediği, davacının akdi fesihte haklı olduğu, davalı şirket yönünden dava tarihinde acentalık sözleşmesinden kaynaklanan prim borcunun 171.604,70 TL olduğu, davalı gerçek kişilerin ise acentalık sözleşmesinin garantörü oldukları, bu sözleşmenin gerçek kişi davalılar yönünden bağımsız bir borç taahhüdünü içermediği, ancak borcun garanti sözleşmesinin akdedildiği anda belirli veya belirlenebilir nitelikte olması gerekir iken sözleşmede böyle bir belirli borcun akit kurulduğu anda mevcut olmadığı, sözleşmenin kurulduğu anda gerçek kişilerin garantörlüklerin geçersiz olduğu gerekçesiyle, davalılar Y. ve Y. yönünden açılan davanın reddi ile davalı şirket yönünden davanın kabulüne karar verilmesinin isabetli olduğu-