Davacı babanın fiilen çocukla birlikte yaşamaması, tarafların anlaşmaları sonucu müşterek çocuğun Bursa ilinde eğitimine devam etmesi ve çocuğun isteği gözönüne alındığında, çocuğun üstün yararı velayetinin annede kalmasını gerektirmekte olduğundan, Türk Medeni Kanunu'nun 183. ve 349. madde koşulları oluşmadığından davanın reddi gerekirken, yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulmasının doğru olmayıp bozmayı gerektirdiği-
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Boşanma kararı ile müşterek çocuğun velaye ...
İlgili bağlantılar