"...DAVA: Davacı kıdem tazminatı ile yıllık izin ve fazla çalışma ücreti alacağının tahsilini istemiştir.
Yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Yerel mahkeme kararının davalılar tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 27/01/2015 Gün, 2014/37157 Esas, 2015/2345sayılı kararıyla kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkemece bozma kararına direnilmesi ve bu kararın davalı vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 18/04/2018 Gün, 2018/9-407 Esas, 2018/807 sayılı kararıyla, ilk kararın Özel Dairece bozulmasından sonra davacı vekilinin 06.05.2015 tarihli dilekçesine eklediği parmak izi sistemine dayalı giriş çıkış kayıtları ile bu kayıtların önceki raporla paralellik gösterip göstermediği hususunda alınan 14.05.2015 havale tarihli bilirkişi ek raporuna dayalı olarak ve toplanan bu delillere gerekçede aynen yer verilmek suretiyle direnme adı altında yeni bir karar verildiği mahkemenin direnme olarak adlandırdığı bu karar gerçekte direnme olmayıp bozma konusu ile ilgili bozma sonrası ortaya çıkan yeni delil ve olgulara dayalı olarak oluşturulan yeni hüküm niteliğinde olduğu yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının inceleme merciinin Özel Daire olduğu gerekçesiyle temyiz incelemesi yapılmak üzere dosya Dairemize gönderilmiştir.
Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemenin önceki kararının davalılar tarafından temyizi üzerine, Dairemizce ispatlanmayan fazla çalışma ücreti alacağının reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak parmak izi sisteminin 2011-2013 yılları arasında olduğu da nazara alınarak ve dava konusu edilen dönemin tamamının parmak izleri ile tespitinin parmak izi sisteminin devreye girme tarihi itibariyle de mümkün olmadığı, söz konusu parmak izi ile hazırlanan çizelgelerin parmak iziyle tespit edilmeyen dönem açısından da emsal ve karine teşkil edeceği kanaatine varıldığı tanık beyanlarının da fazla çalışmayı desteklediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemenin önceki kararının Dairemizce tanık beyanlarından davalı işyerinde fazla çalışma yapıldığını söylemenin mümkün olmadığı, davacı tanıklarından Y... davacının kendisinin yerine geldiğini, davacının haftanın 5 günü 08:00-17:00, diğer tanık M... ise haftanın 6 günü 08:00-16:00 mesai ile çalıştığını beyan ettiği bu çalışma sistemine göre davacının davalı işyerinde haftalık 45 saati geçen çalışması bulunmadığı, ispatlanmayan fazla çalışma ücreti alacağının reddine karar verilmesi gerektiği noktasında bozulmuştur.
Dairemizin bozma ilamı sonrası davacı vekili 06.05.2015 havale tarihli dilekçeyle davacının fazla çalışmanın varlığını ortaya koyduğunu belirttiği parmak izi sistemine ait çıktılar sunmuştur.
Davalılar vekilleri 06.05.2015 tarihli celsede söz konusu belgelerin ilk kez sunulduğunu bozma ilamından sonra sunulan belgeleri kabul etmediklerini beyan etmişlerdir.
Mahkemece bu kayıtlar ve dosya bilirkişiye tevdi edilmek üzere bozma öncesi rapordaki fazla mesai hesaplamasıyla parmak izine bağlı giriş-çıkışların paralellik gösterip göstermediği noktasında rapor alınması yönünde karar verilmiştir. Bilirkişi 21.01.2012-28.02.2013 çalışma dönemine ilişkin parmak izine dayalı mesai giriş ve çıkış saatlerini içerir çıktılara dayalı hesaplanan fazla çalışma alacağını hesaplamış, mahkemece bozma ilamına konu karar gibi fazla çalışma ücreti alacağının tahsili yönünde hüküm kurulmuştur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Tanık anlatımları dikkate alındığında davacının fazla çalıştığını ispatlayamamıştır. Davacının daha önce sunmadığı bozma ilamından sonra sunduğu ve davalı tarafça açıkça muvafakat edilmeyen parmak izi kayıtları da değerlendirilerek fazla çalışma ücreti alacağına hükmedilmesi hatalıdır. Bu nedenle fazla çalışma ücreti alacağının reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi bozma nedenidir...."